بیماری سلیاک، حساسیت به گلوتن غیر سلیاک و آلرژی به گندم

 مقایسه 3 بیماری مختلف ناشی از یک غذا

مقدمه

وجود خواص آنتی ژنیک گلوتن و پروتئین های مرتبط موجود در گندم، چاودار و جو می تواند باعث ایجاد واکنش های نامطلوب در افراد مستعد شود.

پزشکان و متخصصان اطفال لازم است با بیماری سلیاک (CD)، حساسیت به گلوتن غیر سلیاک (NCGS) و آلرژی گندم (WA) آشنایی داشته باشند، زیرا ممکن است تظاهرات بالینی این سه بیماری که مربوط به مصرف گلوتن/گندم است، مشابه باشند، اما مکانیسم‌ها، تشخیص‌ها و درمان‌های متفاوتی دارند.

گلوتن در مقایسه با پروتئین گندم

پروتئین های گلوتن و گندم یکسان نیستند. گلوتن و پرولامین های مرتبط در گندم، چاودار و جو یافت می شوند. انسان نمی تواند این پروتئین ها را به طور کامل هضم کند، که منجر به تشکیل پپتیدهایی با خواص بالقوه آنتی ژنی می شود.

در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد هستند، این پپتیدها می‌توانند واکنش‌های آلرژیک (WA) یا خود ایمنی (CD) نامطلوبی ایجاد کنند. گندم همچنین حاوی پروتئین های دیگری مانند مهارکننده های آلفا آمیلاز/تریپسین (ATI) است که می تواند سیستم ایمنی را فعال کند.

بررسی اجمالی شرایط

• بیماری سلیاک (CD): یک بیماری خودایمنی سیستمیک که توسط مصرف گلوتن در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد هستند، ایجاد می‌شود. این بیماری با ترکیبی از نمودهای بالینی، آنتی‌بادی‌های خاص، هاپلوتایپ‌های HLA DQ2 و DQ8، و انتروپاتی مشخص می‌شود.
• حساسیت به گلوتن غیر سلیاکی (NCGS): این وضعیت به وضوح کمتر تعریف شده است، اما شامل پاسخ ایمنی ذاتی به مصرف گلوتن بدون ویژگی‌های خودایمنی یا آلرژیک مشابه بیماری سلیاک یا آلرژی به گندم است.
• آلرژی به گندم (WA): واکنش آلرژیک به پروتئین‌های گندم که با واکنش حساسیت مفرط از نوع اول مشخص می‌شود.

اپیدمیولوژی، پاتوفیزیولوژی، تشخیص و درمان

• شیوع: CD تقریباً 0.5-1% از جمعیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد، شیوع NCGS به خوبی تعریف نشده است، و شیوع WA در کودکان بین 0.5-9% متغیر است.
• پاتوژنز: CD یک بیماری خودایمنی است، NCGS شامل پاسخ ایمنی ذاتی است، و WA واکنش حساسیتی از نوع اول و چهارم است.
• تشخیص و درمان: در مورد روش‌های تشخیصی لازم و رویکردهای درمانی برای هر بیماری، شرایط خاصی از جمله تغییرات رژیم غذایی و اجتناب از محرک‌های خاص وجود دارد.
• نتیجه‌گیری: تمایز بین این سه بیماری به دلیل مکانیسم‌های پاتوژنیک، تشخیص‌ها و درمان‌های متفاوت آن‌ها اهمیت دارد و باید به ان توجه شود.