ریزش مو در دوران یائسگی

مو برای خانم ها بیانی از شخصیت و تصویر خودشان است. زنان به طور دلخواه موهای خود را حالت می دهند و رنگ یا مدل آن را انتخاب می کنند. اگر ریزش موها زیاد و از حالت طبیعی خارج شود، احساس زنانگی آنها را کمتر می کند که این موضوع می تواند بر عزت نفس زنان تأثیر بگذارد.

 

میانگین سن یائسگی حدود 50 سالگی است و در ماه ها یا سال های منتهی به آن، برخی از زنان متوجه تغییر الگوی مو می شوند. معمولاً حجم و حالت مو تغییر می کند، به طوری که برخی از زنان متوجه کاهش رشد موها و همچنین ریزش بیشتر موها در هنگام شستشو و یا شانه کردن و برس‌ کشیدن مو می‌شوند.

برخی از زنان ریزش موی شدیدتری را تجربه می‌کنند، ریزش کامل مو آنطور که در مردانی به شکل کچلی دیده می‌شود، در زنان بسیار نادرتر است و معمولاً به دلیل یک بیماری یا بر اثر بعضی روش های درمان مانند شیمی‌درمانی ایجاد می‌شود.

 

چرا ریزش مو اتفاق می افتد؟

 

ریزش مو در خانم ها در دوران یائسگی بسیار رایج است که با افزایش سن افزایش یافته و در افراد مختلف متفاوت است. اگرچه استروژن می تواند نقش محافظتی داشته باشد و به نگه داشتن مو در “مرحله رشد” کمک کند، اما این بدان معنا نیست که هورمون ها به تنهایی عامل ریزش مو هستند. سن به خودی خود یک عامل و یکی از جنبه های روند پیری است که همیشه قابل کنترل نیست. نقش ژنتیک نیز مهم است و ممکن است ریزش موی با سابقه خانوادگی و ژنتیک مرتبط باشد. گاهی اوقات استرس حاد بر رشد مو تأثیر می گذارد. همچنین بیماری ها، مصرف برخی داروها، استرس های عاطفی و رژیم های غذایی سخت نیز می توانند در ریزش مو موثر باشند.

آیا مشکلی وجود دارد؟

 

اکثر زنانی که در حوالی دوران یائسگی با ریزش مو مواجه می شوند، از نظر پزشکی مشکلی ندارند. ممکن است پزشک متوجه محرک هایی مانند کمبود بعضی مواد در رژیم غذایی، رویدادهای استرس زا یا بیماری شود که موجب ریزش مو می شوند. همچنین لازم است در مورد سابقه پزشکی برای رد علل دیگر با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است برای بررسی شرایطی مانند کم خونی، فریتین پایین، اختلال عملکرد تیروئید، افزایش سطح تستوسترون یا اختلالات پوستی مورد آزمایش قرار بگیرید. اگر علائم عدم تعادل هورمونی مانند پریودهای نامنظم، رشد موهای صورت یا دوره های جدید آکنه در شما وجود داشته باشد، ممکن است این مورد نیز آزمایش شوند.

چه کاری می توان انجام داد ؟

 

 

  • با کاهش استفاده از اتوی مو، سشوار و سایر لوازم گرمایی آرایش موها در کنار استفاده از شامپوهای ضخیم کننده مو و نرم کننده ها می توان ظاهر مو را بهبود بخشید.
  • یک رژیم غذایی سالم و متنوع برای داشتن یک بدن سالم اهمیت دارد، بنابراین توجه به تغذیه می تواند مفید باشد.
  • استفاده از محصولات موضعی افزایش رشد مو می تواند کمک کننده باشد. ممکن است چندین ماه طول بکشد تا تاثیر این محصولات دیده شود و باید به طور مداوم استفاده شوند.
  • دستگاه های لیزری که نور لیزر کم انرژی ساطع می کنند ممکن است رشد مو را تحریک کنند. لیزر درمانی بهتر است توسط یک درمانگر با تجربه و آموزش دیده روی این دستگاه ها انجام شود. هر چند ایمنی و اثربخشی طولانی مدت این روش ناشناخته است.
  • برخی از داروها عوارض جانبی دارند که می تواند شامل ریزش مو باشد. اگر متوجه ریزش مو شدید و فکر می کنید که ممکن است به علت مصرف داروی خاصی باشد، حتما با پزشک خود صحبت کنید.
  • یک عملکرد مهم مو، محافظت از پوست سر در برابر نور خورشید است. بنابراین مهم است که از نواحی طاسی پوست سر در برابر نور خورشید محافظت و از آفتاب سوختگی جلوگیری گردد و احتمال آسیب طولانی مدت آفتاب را کاهش دهید.
  • اطمینان داشته باشید ریزش مو مربوط به یائسگی با گذشت زمان کند می شود.

شما باید با پزشک مشورت کنید اگر:

  • ریزش موی شما به شکلی غیرعادی زیاد است.
  • شما به سرعت یا در سنین پایین (مثلاً در نوجوانی یا 20 سالگی) موهای خود را بر اثر ریزش مو از دست می دهید.
  • همراه با ریزش مو درد یا خارش وجود دارد.
  • پوست سر در ناحیه درگیر ریزش مو، قرمز، پوسته پوسته یا غیر طبیعی است.
  • دچار آکنه یا موهای اضافی صورت هستید یا چرخه قاعدگی غیر طبیعی دارید.
  • علائم دیگری دارید که شما را نگران کرده است.

سازگاری با ریزش موی دائمی برای اکثر زنان چالش برانگیز است. ریزش مو در دوران یائسگی می‌تواند موجب آزردگی خاطر و باعث اضطراب شود، اما معمولاً نشانه‌ای از یک اختلال پزشکی زمینه‌ای نیست، مگر اینکه با علائم دیگری همراه باشد. بهبود سلامت عمومی و تغذیه می تواند به کاهش سرعت ریزش مو کمک کند. محصولات آرایشی بهداشتی برای بهبود ظاهر مو و همچنین روش های درمانی پزشکی وجود دارد که در صورت ادامه استفاده از آنها می توانید رشد مو را بهبود ببخشید. اگر ریزش مو یا علائم دیگری دارید، با پزشک خود مشورت کنید.